از ارادت مولا به اهل بيت و خاندان نبوت هرچه بگوييم به اندازه گفتار خود مولانا نيست که فرمود:
تا صورت پيوند جهان بود علي بود تا نقش زمين بود و زمان بود علي بود
شاهي که ولي بود و وصي بود علي بود سلطان سخا و کرم و جود علي بود
هم آدم و شيث هم ايوب و هم ادريس هم يوسف و هم يونس و هم هود علي بود
هم موسي و هم عيسي و هم خضر و هم الياس هم صالح پيغمبر و داود علي بود
در ظلمت ظلمات به سرچشمه حيوان هم مرشد و هم راهبر خضر علي بود
داود که مي ساخت زره با سر انگشت استاد زره ساز به داود علي بود
مسجود ملائک که شد آدم ز علي شد در قبله محمد بد و مقصود علي بود
آن عارف سجاد که خاک درش از قدر بر کنگره عرش بيفزود علي بود
هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن هم عابد و هم معبد و معبود علي بود
وجهي که بيان کرد خدا در « الحمد » آن وجه بيان کرد و بفرمود علي بود
عيسي به وجود آمد و في الحال سخن گفت آن نطق و فصاحت که در او بود علي بود
آن « لحمک لحمي » بشنو تا که بداني آن يار که او نفس نبي بود علي بود
موسي و عصا و يد بيضاء نبوت در مصر به فرعون که بنمود علي بود
چندانکه در آفاق نظر کردم و ديدم از روي يقين در همه موجود علي بود
خاتم که در انگشت سليمان نبي بود آن نور خدائي که در او بود علي بود
آن شاه سرافراز که اندر شب معراج با احمد مختار يکي بود علي بود
سر دو جهان پرتو انوار الهي از عرش به فرش آمد و بنمود علي بود